Bordiura z winoroślą

Napromieniowana słońcem i nowymi pomysłami wracam tym razem do szydełka.
Zainspirowana winnicami i dobrym winem z Chorwacji z nową energią hekluję bordiurę z motywem winorośli.
Sama jeszcze nie wiem na którym oknie zawiśnie-jeśli u mnie w kuchni to na pewno połączę kordonek z materiałem, jeśli spodoba się córce to pewno jako zazdrostka na okno też kuchenne.

O książkach powinnam zrobić osobny wpis. Trochę się tego nazbierało.
Nie o wszystkich w prawdzie warto pisać, bo wiele z nich nie doczytałam do końca.
Niestety w gąszczu propozycji czytelniczych co raz to ciężej na perełkę. A ja zachłanna jestem i w każdej okładce widzę potencjał, który nie zawsze idzie z parze  z moim oczekiwaniem.

W tej chwili kończę czytać Czereśnie zawsze muszą być dwie Magdaleny Witkiewicz.
Książka z gatunków naszych fantazji o spokojnym domku z ogródkiem, psem, kotem i super facetem przy naszym boku. Czyli sielsko-czarodziejsko z tajemnicą z przeszłości w tle.
Pani Witkiewicz przeczytałam parę książek. Ze skutkiem mniej i bardziej zadowalającym.
Czereśnie polecam, bo to bardzo sympatyczna książka na letnie popołudnie, napisana językiem bardzo plastycznym i interesującym, nie ma nudy. Polecam:)

Natomiast debiut Mateusza Bajas Dwie świątynie godny jest polecenia każdemu kto lubi się zatrzymać nad tekstem.
Przyznam, że długo podchodziłam do tej książki i też długo ją czytałam ze względu na czas.
Dwie świątynie to powieść współczesna, zbudowana na zasadzie kontrastu dwóch bohaterów.
Książka na wskroś poruszająca o samotności, ludzkich żądzach, upadku i odkupieniu.
Przeraża, smuci czasem złości. Ale bardzo intryguje, bo odkrywa prawdę jak łatwo można zgubić siebie w czasie, w którym kariera i rzeczy materialne zdają się pochłaniać całkowicie nasze wartości i przekonania.
Autor przykładem dwóch młodych ludzi świadomie zadaje pytania: kim jesteśmy i dokąd zmierzamy?
Zakończenie godne mistrza Brawo...
Bardzo polecam młodym czytelnikom.

A teraz dwie książki, które odłożyłam. Okazały się mniej interesujące dla mnie, ale może komuś przypadną do gustu.
Pierwsza to Dom na skraju nocy  Catherine Banner-mało wciągająca saga włożona w piękną okładkę. Fabuła mało ciekawa, nudna.

Druga to Zbrodnia w błękicie Katarzyny Kwiatkowskiej to czysty kryminał kojarzy mi się bardziej ze sztuką teatralną niż z powieścią. A wszystko przez osadzenie akcji w jednym zamkniętym pomieszczeniu paru uwikłanych w morderstwo osób i to jeszcze w czasach gdzie śledztwo prowadzone jest metodą dedukcji.
Myślę, że autorka ma swoich zwolenników cyklu o Janie Morawskim. Pięć tomów wydanych musi mieć swoich fanów.

Pozdrawiam:)Ewa